About the book:
Een jong stel verliest de ongeboren baby. Als de man met wie ze al jaren een geheime
relatie heeft sterft, krijgt zijn minnares niet de kans zijn begrafenis bij te wonen. Een
meisje kampt met depressies en verliest haar zelfbeeld. Een vrouw treurt na jaren nog
steeds om het kind dat ze door een abortus nooit kreeg. Een meisje blijft ontredderd
achter na de zelfdoding van haar beste vriendin. Een verkrachting blijft geheim. Een
oude vrouw herinnert zich hoe ze door armoede gedwongen haar kind in het geheim
afstond ter adoptie.
Er is zo veel verdriet dat in het verborgene blijft. Toch nestelt rouw zich vaak diep en
blijvend in het leven van een mens. Dit boek grijpt aan. Het geeft de vele vormen van
stille rouw eindelijk een stem. De waargebeurde verhalen bieden troost en erkenning
aan al wie te kampen heeft met ongezien verlies.
About the contents:
Inhoudsopgave
About the author(s):
Evamaria Jansen is psychotherapeute, gespecialiseerd in onder meer
rouwbegeleiding. Zij schreef samen met haar man Ze zeggen dat het
overgaat en is vaste columniste voor het Nederlandse tijdschrift Nieuw
Gezin. Voor de website van haar psychotherapetisch centrum De
Bedding verzorgt ze ook een maandelijkse column. Ze woont en werkt
in Gent.
In de media:
Sommige verhalen zijn rauw, andere ingetogen, soms liggen emoties nog erg aan de oppervlakte, soms zijn ze nog onbestemd, onbenoembaar, maar elk verhaal is dapper en mist zijn effect bij de lezer niet.
(Tijdschrift voor Palliatieve Zorg, jrg. 8, september 2012, blz. 23)
Deze aangrijpende en gevarieerde getuigenissen zullen menig hulpverlener, die een taak heeft in rouwbegeleider, sensibiliseren en de brede waaier van verborgen rouw verduidelijken. Anderzijds kan het voor getroffenen een steun zijn en een oproep naar de omgeving om hiermee anders te leren omgaan.
(Boekenkatern Netwerk Palliatieve Zorg Gent-Eeklo, december 2012, blz. 12)