Het zal niemand ontgaan zijn dat dit jaar het begin van de Eerste Wereldoorlog herdacht wordt. Er verschenen treinladingen nieuwe boeken over het onderwerp. België is bij dit 100-jarig jubileum eveneens overspoeld met nieuwe boeken, waarbij geen geplette grashalm onbesproken bleef.
Cultuur, en dan met name literatuur, bleef daarbij echter onderbelicht. Zacht Lawijd wil met deze speciale aflevering laten zien hoe een aantal Vlaamse en Nederlandse schrijvers hun houding in de oorlog bepaalde.
In dit themanummer over de Grote Oorlog wordt nog eens duidelijk hoe ongelooflijk ingewikkeld de politieke loyaliteiten in België verkaveld waren, en hoe de literaire wereld daarin positie koos. De wijze waarop over de oorlogsomstandigheden werd geschreven, bleek nog veel gevarieerder dan gedacht, zoals blijkt uit de hier gepresenteerde artikelen over de frontpoëzie uit de loopgraven, de gedichten van naar het buitenland uitgeweken schrijvers, de dagboeken van de vele vluchtelingen, het journalistieke werk van de intellectuelen en niet te vergeten de correspondenties waarin auteurs, uitgevers en anderen zich verantwoordden ten opzichte van hun collega’s, instanties of hun naasten.